வெறும் பார்வையில்
வந்த பரவசம்
வார்த்தைகள் தேவைப்படவில்லை

நேரம் இழக்கலாம்
நம்பிக்கையோ
இல்லை என்றால்
வாழ்க்கை நகராது

சில அணைப்புகள்
வார்த்தைகளை தேவைப்படாத
காதல் கவிதைகள்

வெற்றி பேசும் வரை
உழைப்பு மட்டும் பேசும்

மௌனமாக கைகளை
பிடித்த முறை
நூறு சொற்களை விட
ஆழமாகவே பதியும்

பிறரின் ஒளிக்கே
பொறாமை கொள்பவன்
நிழலுக்குள்ளே முடங்கி வாழ்கிறான்

விரல்கள் இணையும்
அந்த நேரம்
காற்று கூட
பதட்டம் அடைகிறது

முதலில் நம்பிக்கை
பின்னர் முயற்சி
கடைசியில் வெற்றி
இது தான் நம்முடைய திரிசூலம்

இரு இதயங்கள்
அமைதியாய் பேசும்போது
வார்த்தைகள் தேவையில்லை

தொடர்ந்து விழுந்தாலும்
எழும் போது
தோல்வி பயந்துவிடும்